Μιλήσαμε για την ιστορία του 1940, τη σημαία μας, στολίσαμε την τάξη μας, είδαμε αφίσες και σχετικό εποπτικό υλικό.
Διαβάσαμε βιβλία και είδαμε video στον Η/Υ.
Μιλήσαμε για τα χρώματά της και μαντέψαμε γιατί έχει γαλάζιο και άσπρο χρώμα.
Δείξαμε σημαίες άλλων χωρών.
Μετά, φτιάξαμε τη σημαία μας.
Ανοίγουν τα παράθυρα
κι όσοι μένουν χαιρετούν αυτούς που φεύγουν
και φεύγουν όλοι.
Γέμισαν οι πόλεις τύμπανα και σημαίες.
Ορθή η αυγή σημαιοστολίζει τα όνειρά μας
κι η Ελλάδα λάμπει μες στα φώτα των ονείρων μας .
Ο ήλιος πλυμένος
με το καθάριο πρόσωπο στραμμένο στον άνθρωπο,
χαιρετάει τους δρόμους που τραβούν στη μάχη.
Αυτοκίνητα περνούν γεμάτα πλήθος.
Αποχαιρετιούνται στις πόρτες και γελάνε
ύστερα ακούγονται τ’ άρβυλα στην άσφαλτο,
το μεγάλο τραγούδι των αντρίκιων βημάτων
που μακραίνει και σβήνει στο βάθος του δρόμου,
ως το βραδινό σταθμό με τα χαμηλωμένα φώτα.
Εκεί τα τρένα περιμένουνε
σφυρίζουν για λίγο έξω από την πόλη,
ακούγονται οι αποχαιρετιστήριοι πυροβολισμοί
κι ύστερα όλα σωπαίνουν και περιμένουν.
Διαβάζουμε τα τελευταία παραρτήματα:
Νικούμε. Νικούμε.
Πάντα νικάει το δίκιο!
Μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος.
Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει τον πόλεμο.
Μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα.
Επικεντρωθήκαμε στις συμφορές του πολέμου και τα αγαθά της ειρήνης.
«Γιούπι για για, γιούπι-γιούπι για,
ας χαρούμε την ειρήνη βρε παιδιά................»,
"Σαν σήμερα παιδιά............"
και «Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του.............."