(από το cd: “Τραγουδάκια γάλακτος”)
Μια αρκούδα καφετή
καθισμένη στο χορτάρι
κλαίει που είναι παχουλή
μπίχι μπίχι μπίχι μπι........
..............................................
“Άκου, αρκούδα καφετή μου
που`χω κάτι να σου πω
αχ, κανείς δεν εκτιμάει
ό,τι έχει φυσικό”
"Είμαι μοναδικός/η, ξεχωριστός/η"
Μέσα σε ένα κουτάκι είναι κάποιος πολύ... σημαντικός, ξεχωριστός και μοναδικός.
Το ανοίξαμε και τι ανακαλύψαμε;
Ουάου!!! Το καθρεφτάκι δείχνει εμάς!
Τι είναι αυτό που μας κάνει τόσο σημαντικούς; Τι είναι αυτό που καταφέρνουμε καλά;
Τι μας αρέσει πάνω μας και μέσα μας;
Τι δε μας αρέσει; Οταν αισθανόμαστε άσχημα , τι κάνουμε για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας;
Συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους; Τι μας αρέσει σε κάποιον άλλον;
Ζωγραφίσαμε τον σπουδαίο εαυτό μας μέσα σε μια κορνίζα.
Παιχνίδι ρόλων: "Ο εαυτός μου και οι άλλοι".
Στήσαμε το σκηνικό μιας τηλεοπτικής εκπομπής
με δημοσιογράφο, καλεσμένο, κοινό και φυσικά μικρόφωνο στο χέρι.
Ένα παιδί έκανε το "δημοσιογράφο" όπου καλούσε τυχαία ένα καλεσμένο - παιδί
το καλωσόριζε και έκανε ερωτήσεις για αυτό.
Τα υπόλοιπα παιδιά που ήταν το "κοινό" απαντούσαν και ανέφεραν
τι όμορφο βρίσκουν σ' αυτόν/η, πράγματα που μπορεί να καταφέρνει,
πράξεις που τον/την κάνουν αξιοθαύμαστο/η, σπουδαίο/α..
Χορεύαμε με μουσική . Όταν κάθονταν έπρεπε για το απέναντι παιδί να πουν τι τους αρέσει πιο πολύ πάνω στον φίλο-η τους. Αλλάζανε θέσεις και συνεχίζαμε......
"Σαν λουλούδια τα λόγια των φίλων μου,
με έκαναν να ανθίσω".
Δύο χάρτινες κούκλες-φίλες μας επισκέφτηκαν
Δημιουργήθηκαν καταστάσεις - συμπεριφορές
που πλήγωσαν, "τσαλάκωσαν" την καρδούλα της μίας.
και τα παιδιά κρατώντας τις χάρτινες κούκλες, συμβούλεψαν...
-Αυτά που είπες στεναχώρησαν τη φίλη σου
-Σκέψου πριν μιλήσεις
-Άμα μιλάς έτσι δε θα σε παίζουν οι άλλοι
-Στο τέλος θα μείνεις μόνη
-Δεν είναι σωστό να μιλάς έτσι κ.α.
Για το θύμα
-Πες αυτό που νιώθεις
-Πες το στην κυρία
-Μη στεναχωριέσαι
- Βρες άλλη φίλη κ.α....
και δημιουργούσαν νέες καταστάσεις.
Βιβλία που διαβάσαμε
Είπαμε λέξεις που μας κάνουν χαρούμενους.
Πήραμε ένα μαντήλι και με μουσική υπόκρουση ακουγόταν αυτές οι λέξεις
και το μαντήλι γινόταν η χαρά μας.
Στην αρχή μόνοι μας και μετά όλοι μαζί τη μοιραστήκαμε.
Ζωγραφίσαμε με μουσική υπόκρουση,
τους "Χαρταετούς" του Μίκη Θεοδωράκη (χαρά) και
"Το αστέρι και η ευχή" της Ε. Ρεμπούτσικα (λύπη).
«Χαρά της Ζωής»του Ρ. Ντελονέ και "Η γυναίκα που κλαίει" Πάμπλο Πικάσο
Ζήλεια
Μας επισκέφθηκε η εκπαιδευτικός Δέσποινα Καραγιαννίδου, που έγραψε το παραμύθι
"Ο Πάκος και το σκουληκάκι της ζήλειας"
και μαζί επεξεργαστήκαμε το βιβλίο
και το αντίστοιχο συναίσθημα.
Θυμός
Διαβάσαμε το βιβλίο "Ο μεγάλος θυμός"
Επίσης το βιβλίο "Ο θυμός της Αλίνας" μας βοήθησε να κατανοήσουμε πως εκφράζεται το σώμα μας όταν θυμώνει.
Χωριζόμαστε σε ζευγάρια. Κάθε ζευγάρι καλείται να παίξει μια κατάσταση που δημιουργεί θυμό:
π.χ. το ένα παιδί παίζει και το άλλο του παίρνει το παιχνίδι ή το χτυπάει ή το κοροϊδεύει ή του χαλάει το παιχνίδι κτλ...
Αφήνουμε τα παιδιά να παίξουν αυτά που ένιωσαν.
Ανταλλάζουν ρόλους θύτη-θύματος.
Η ομάδα παίρνει θέση στη σωστή αντιμετώπιση.
Βρίσκουμε τρόπους ώστε να ξεφουσκώνει ο θυμός μας:
Το μπαλόνι είναι το σώμα μας κι ο αέρας είναι ο θυμός.Με μια καρφίτσα σκάμε το ένα μπαλόνι και ρωτάμε αν ήταν αυτός ο πιο καλός τρόπος να βγάλουμε τον αέρα και γιατί. Χρησιμοποιούμε το στιγμιαίο φόβο την ώρα που σκάει το μπαλόνι για να δείξουμε πως έτσι αισθάνονται οι άλλοι γύρω τους.Στη συνέχεια από το άλλο μπαλόνι αφήνουμε λίγο-λίγο τον αέρα να βγει . Τονίζουμε το γεγονός ότι το μπαλόνι δεν έσκασε αλλά και το γεγονός ότι κανείς γύρω του δεν έπαθε κάτι.
Φτιάξαμε θυμόμετρο.
Ένα όργανο μέτρησης και έκφρασης του θυμού.
Θα το χρησιμοποιούμε κάθε φορά που νιώθουμε την ανάγκη
να ανοιχτούμε συναισθηματικά και να εκφραστούμε.
Και το φανάρι του θυμού. Για να μας θυμίζει:
Σταματάμε και μετράμε ως το δέκα, παίρνουμε βαθιές ανάσες και προσπαθούμε να ηρεμήσουμε
Λέμε τι συμβαίνει, τι δε μας αρέσει και μας προκαλεί θυμό
Εξηγούμε πως θα θέλαμε να ήταν η κατάσταση για να μη θυμώνουμε
...και για να ηρεμήσουμε μαζευόμαστε
γύρω από ένα καρουζέλ
ή παρατηρούμε
το "μπουκάλι της ηρεμίας"
Τι φοβάμαι, με τι τρομάζω; πώς να αντιμετωπίσω τον φόβο μου;
"Ο δράκος της Κίνας παίρνει τους φόβους μακριά".
"Ο διάδρομος της σκέψης"
Δημιουργήσαμε ένα "διάδρομο" όπου ένα παιδί θα προχωρούσε σιγά σιγά.
Στις πλευρές του διαδρόμου στέκονταν έξι παιδιά
- όπου αντιπροσώπευαν τις σκέψεις του..
Το παιδί που προχωρούσε στο "διάδρομο σκέψης" έλεγε τι φοβόταν κρατώντας μια κορδέλα και οι "σκέψεις- παιδιά" του έλεγαν πως να αντιμετωπίζει τον φόβο του και τι να κάνει για να μην φοβάται.
που έπαιρνε τον φόβο- κορδέλα και τον τοποθετούσε σε ένα κουτί..
Εκεί τον έκλεινε καλά.
Έτσι κλείσαμε όλους τους φόβους και ίσως τώρα φοβόμαστε λιγότερο....
Η μέρα μας ξεκινά με......
Καλημέρα Φιλαράκι
Χτυπάω παλαμάκι
Καλημέρα Φιλαράκι
Χαιρετώ το γειτονάκι
Καλημέρα, Καλημέρα Η ζωή είναι ωραία
Καλημέρα, Καλημέρα Έλα τώρα στην παρέα
Εκφράσεις για την φιλία:
"όταν έχεις φίλους έχεις θησαυρό"
"κράτα με να σε κρατώ ν' ανεβούμε στο βουνό"
"ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται"
"Το γλυπτό της φιλίας".
Από τα ψηφιακά διδακτικά σενάρια - Αίσωπος- χρησιμοποιήσαμε τα κάτωθι λογισμικά:
http://aesop.iep.edu.gr/node/24627/6258
και http://aesop.iep.edu.gr/node/17432/4375
Νίκη Κάντζου, Ρένα Δαμηλάκη, Ζέτα Λαμπρινέα,
"Ο κήπος των Συναισθημάτων" ,εκδ. Δίπτυχο, Νάντια Κουρμούση , Βασίλης Κούτρας,
"Βήματα για τη ζωή" Εκδ..Παπαζήση